Als kleine jongen wist ik het al snel. Ik wilde en zou dokter worden. Een plan B was er eigenlijk niet.
En zo gebeurde dat ik, als iets grotere jongen, na mijn Ieperse collegejaren richting Gent trok om er geneeskunde te gaan studeren en er uiteindelijk in 1988 ook mijn diploma te behalen. In die tijd betekende dat nog dokter worden in de Genees-, Heel- en Verloskunde.
Maar die tijd was ook de tijd dat er nog een land gediend moest worden hetgeen betekende dat ik pas na een jaartje legerdienst en dus in 1989 aan het echte werk kon beginnen.
In Lichtervelde. Want daar liep de loopbaan van dokter André Vanspeybrouck ten einde en kreeg ik plots het voorrecht om te proberen in zijn voetsporen te treden. Een maand voor we trouwden namen Anja en ik onze intrek in het grote huis aan de Statiestraat.

Ondertussen zijn we goed dertig jaar verder en begin ik een beetje een ‘ancien’ in het vak te worden, letterlijk en figuurlijk. Want nog altijd als solo-arts en zonder de hulp van praktijkassistenten probeer ik te doen wat ik moet doen. Bijna een rariteit…
Maar wees gerust, dertig jaar later is ze er nog steeds: de geestdrift. De geestdrift waarmee ik zieken probeer te genezen en voor iedereen een luisterend oor probeer te zijn.
De perfecte balans tussen zorg en welzijn!